中文(繁)
1baran1 留言板 (14) 留言
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﯿﻨﻪ ﺩﺍﺷﺖﻣﻦ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﺩﻡ،ﺧﺎﮎ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﻮﺩﻣﻦ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﺧﻔﺘﻢﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﻧﯿﺴﺖﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺧﺎﮎ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖﻣﻦ ﺑﺪ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﺑﺪﯼ ﻧﺒﻮﺩﻡﺍﺯ ﺑﺪﯼ ﮔﺮﯾﺨﺘﻢﻭ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﺮﺍ ﻧﻔﺮﯾﻦ ﮐﺮﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺑﺪ ﺭﺳﯿﺪ...ﻭ ﻣﻦ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﯾﺎﻓﺘﻢ ﻣﻦ ﺧﻮﺑﯽ ﺭﺍﯾﺎﻓﺘﻢﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺭﺳﯿﺪﻡ ﻭ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﮐﺮﺩﻡﺗﻮ ﺧﻮﺑﯽ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺍﻋﺘﺮﺍﻓﻬﺎﺳﺖﻣﻦ ﺭﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ ﻭ ﮔﺮﯾﺴﺘﻪ ﺍﻡﻭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﺨﻨﺪﻡﺯﯾﺮﺍ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺍﺷﮏ ﻣﻦ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪﻡﺑﻮﺩﺗﻮ ﺧﻮﺑﯽﻭ ﻣﻦ ﺑﺪﯼ ﻧﺒﻮﺩﻡﺗﻮ ﺭﺍ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﯾﺎﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎﻓﺘﻢﻭ ﻫﻤﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﻢ ﺷﻌﺮ ﺷﺪ ﺳﺒﮏ ﺷﺪﻋﻘﺪﻩ ﻫﺎﯾﻢ ﺷﻌﺮ ﺷﺪ ﻫﻤﻪ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽﻫﺎ ﺷﻌﺮ ﺷﺪﺑﺪﯼ ﺷﻌﺮ ﺷﺪﺳﻨﮓ ﺷﻌﺮ ﺷﺪﻋﻠﻒ ﺷﻌﺮ ﺷﺪﺩﺷﻤﻨﯽ ﺷﻌﺮ ﺷﺪﻫﻤﻪ ﺷﻌﺮ ﻫﺎ ﺧﻮﺑﯽ ﺷﺪﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﻐﻤﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﻣﺮﻍ ﻧﻐﻤﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﺁﺏ ﻧﻐﻤﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻢ:ﮔﻨﺠﺸﮏ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﻦ ﺑﺎﺵﺗﺎ ﺩﺭ ﺑﻬﺎﺭ ﺗﻮ ﻣﻦ ﺩﺭﺧﺘﯽ ﭘﺮ ﺷﮑﻮﻓﻪﺷﻮﻡﻭﺑﺮﻑ ﺁﺏ ﺷﺪ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﺭﻗﺼﯿﺪ؛ ﺁﻓﺘﺎﺏﺩﺭ ﺁﻣﺪﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻋﻮﺽ ﺷﺪﻡﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺧﻮﺑﯽ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪﺍﻗﺮﺍﺭﻫﺎﺳﺖ،ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﺍﻗﺮﺍﺭ ﻫﺎﺳﺖﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻗﺮﺍﺭﻫﺎﯾﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡﺳﺎﻝ ﺑﺪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﺷﺪﻡﺗﻮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﺩﯼ ﻭ ﻣﻦ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺷﻢﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﻦﺭﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ
*ﻭﻗﺘﯽﮔﺮﯾﺒﺎﻥﻋﺪﻡﺑﺎﺩﺳﺖﺧﻠﻘﺖﻣﯽﺩﺭﯾﺪﻭﻗﺘﯽﺍﺑﺪﭼﺸﻢﺗﻮﺭﺍﭘﯿﺶﺍﺯﺍﺯﻝﻣﯽﺁﻓﺮﯾﺪﻭﻗﺘﯽﺯﻣﯿﻦ ﻧﺎﺯ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻣﯽﮐﺸﯿﺪﻭﻗﺘﯽﻋﻄﺶ ﻃﻌﻢﺗﻮ ﺭﺍﺑﺎ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯾﻢﻣﯽ ﭼﺸﯿﺪﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﭼﺸﻤﺖ ﺷﺪﻡ ﻧﻪ ﻋﻘﻞ ﺑﻮﺩ ﻭﻧﻪ ﺩﻟﯽﭼﯿﺰﯼﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢﺍﺯﺍﯾﻦﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽﻭﻋﺎﻗﻠﯽﯾﮏﺁﻥ ﺷﺪ ﺍﯾﻦﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻤﺎﻥﻟﺤﻈﻪ ﺑﻮﺩﺁﻥﺩﻡﮐﻪﭼﺸﻤﺎﻧﺖﻣﺮﺍﺍﺯﻋﻤﻖﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺑﻮﺩﻭﻗﺘﯽﮐﻪﻣﻦﻋﺎﺷﻖﺷﺪﻡﺷﯿﻄﺎﻥﺑﻪﻧﺎﻣﻢ ﺳﺠﺪﻩ ﮐﺮﺩﺁﺩﻡ ﺯﻣﯿﻨﯽ ﺗﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺁﺩﻡ ﺳﺠﺪﻩﮐﺮﺩﻣﻦﺑﻮﺩﻡﻭﭼﺸﻤﺎﻥﺗﻮﻧﻪﺁﺗﺸﯽﻭﻧﻪﮔﻠﯽﭼﯿﺰﯼﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢﺍﺯﺍﯾﻦﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽﻭﻋﺎﻗﻠﯽ***********************
* * * **ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﯾﺎﺭﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﻡﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻫﻮﺱ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ.ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺍﺷﮏ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺳﺮﺍﺯﯾﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩﻫﻮﺱ ﯾﮏ ﮐﻮﭼﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﻢﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺩﺭﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﭼﺘﺮ ﻭ ﺳﺮ ﭘﻨﺎﻫﯽ ﻗﺪﻡﺑﺰﻧﻢﻗﺪﻡ ﺑﺰﻧﻢ ﺗﺎ ﺧﯿﺲ ﺧﯿﺲ ﺷﻮﻡ ، ﺧﯿﺲ ﺗﺮ ﺍﺯﻗﻄﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ…. ﺧﯿﺲ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭﺩﺭﺧﺘﺎﻥﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺧﯿﺲ ﺧﯿﺲ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ، ﺩﻟﻢﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺎﺯ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻤﺎﻧﻢ ،ﺩﻟﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻗﻄﻊ ﺷﻮﺩ.ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻫﻤﭽﻮ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻐﻀﺶﺭﺍ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ، ﺧﺎﻟﯽ ﺷﻮﻡ ،ﺍﺯ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻫﺎ ، ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽﺗﻨﻬﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﻗﻄﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻡ ،ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﻡ ، ﻭ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﯾﺎﺭﻡ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﻢﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﺷﮑﻬﺎﯾﺶ ﺳﯿﻞﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﻨﺪﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﻡﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ، ﭼﻮﻥﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺍﺳﺖ.ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﺮﺍ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ، ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻏﺼﻪ ﻫﺎ ﻭﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻫﺎ ﺭﻫﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﻢﻧﺰﺩﯾﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪﺁﻥ ﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﯾﺪ ، ﺑﻐﺾ ﻏﺮﯾﺒﯽﮔﻠﻮﯾﻢ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ،ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻫﻤﭽﻮ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯼﺭﻋﺪﺵ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻟﺮﺯﺍﻧﺪﻓﺮﯾﺎﺩ ﺑﺰﻧﻢ ،ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺑﺰﻧﻢ ﺗﺎ ﯾﺎﺭﻡ ﻫﺮ ﺟﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ﺻﺪﺍﯼﻣﺮﺍ ﺑﺸﻨﻮﺩ.ﺻﺪﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﻭ ﺩﻟﺸﮑﺴﺘﻪ ﺑﺎﭼﺸﻤﺎﻥ ﺧﯿﺲ ﻭ ﺩﻟﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥﻗﺪﻡ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ،ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﺮﺩ ﻭ ﺧﺎﻟﯽ…ﮐﺠﺎﯾﯽ ﺍﯼ ﯾﺎﺭ ﻣﻦ ؟ﮐﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﯾﺖ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ.ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ،ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺟﺎﯾﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ.ﮐﺎﺵ ﺻﺪﺍﯾﺖ ﻫﻤﭽﻮ ﺻﺪﺍﯼ ﻗﻄﺮﻩ ﻫﺎﯼﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻢ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽ ﺷﺪﺗﻮ ﺑﻮﺩﯼ ﺷﺒﯽ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ،ﺗﻮ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺮﺩ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﻢ ﻗﺼﻪ ﺍﯼ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺷﺖ.ﻗﺼﻪ ﻣﺮﺩ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺷﺐ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ،ﺷﺒﯽ ﮐﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﺸﻪﻋﺎﺷﻘﻢ.ﺁﺭﯼ ﺁﻥ ﺷﺐ ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺳﺮﭘﻨﺎﻩ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻓﻊ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻫﺎﯾﻢ ﺍﺳﺖ.* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دخترک خندید و
پسرک ماتش برد !که به چه دلهره از باغچه ی همسایه، سیب را دزدیده
باغبان از پی او تند دوید
به خیالش می خواست،
حرمت باغچه و دختر کم سالش را
از پسر پس گیرد !غضب آلود به او غیظی کرد !این وسط من بودم،
سیب دندان زده ای که روی خاک افتادم
من که پیغمبر عشقی معصوم،
بین دستان پر از دلهره ی یک عاشق
و لب و دندان ِ
تشنه ی کشف و پر از پرسش دختر بودم
و به خاک افتادم
چون رسولی ناکام !هر دو را بغض ربود...دخترک رفت ولی زیر لب این را می گفت:
" او یقیناً پی معشوق خودش می آید ! "پسرک ماند ولی روی لبش زمزمه بود:
" مطمئناً که پشیمان شده بر می گردد ! "سالهاست که پوسیده ام آرام آرام !عشق قربانی مظلوم غرور است هنوز !جسم من تجزیه شد ساده ولی ذرّاتم،
همه اندیشه کنان غرق در این پندارند:این جدایی به خدا رابطه با سیب نداشت
پسرک ماتش برد !که به چه دلهره از باغچه ی همسایه، سیب را دزدیده
باغبان از پی او تند دوید
به خیالش می خواست،
حرمت باغچه و دختر کم سالش را
از پسر پس گیرد !غضب آلود به او غیظی کرد !این وسط من بودم،
سیب دندان زده ای که روی خاک افتادم
من که پیغمبر عشقی معصوم،
بین دستان پر از دلهره ی یک عاشق
و لب و دندان ِ
تشنه ی کشف و پر از پرسش دختر بودم
و به خاک افتادم
چون رسولی ناکام !هر دو را بغض ربود...دخترک رفت ولی زیر لب این را می گفت:
" او یقیناً پی معشوق خودش می آید ! "پسرک ماند ولی روی لبش زمزمه بود:
" مطمئناً که پشیمان شده بر می گردد ! "سالهاست که پوسیده ام آرام آرام !عشق قربانی مظلوم غرور است هنوز !جسم من تجزیه شد ساده ولی ذرّاتم،
همه اندیشه کنان غرق در این پندارند:این جدایی به خدا رابطه با سیب نداشت
zendegi ham chon badkonaki ast dar dastane koudaki. Ke hamishe tarse az tarkidane an lezate dashtanash ra az bein mibarad 
AGAR ASHEGH SHODAN PAS YEKGONAH AST …DELE ASHEGH SHEKASTAN SADGONAH AST…AGAR MAH BODAM BE HARJA KEBODI,SORAGHET RO AZ KHODAMIGEREFTAM …AGAR SANG BODAM BE HARJA KEBODI,SARE RAHGOZARE TO JAMIGEREFTAM …AGAR MAH BODI BE SAD NAZSHAYAD,SHABI BAR LABE BAMAMMINESHASTI …AGAR SANG BODI BE HARJA KEBODAM,MARA MISHEKASTI ...AGE BA TO BODAN ESHTEBAHE,AGETO RO KHASTAN ESHTEBAHE,AGEASHEGHE TO BODANESHTEBAHE,AGE VASE TO MORDANESHTEBAHE,PAS BEDON KE TOGHASHANG TARIN ESHTEBAHI
ﺣﺎﺟﯿﺎﻥ ﺭَﺧﺖ ﭼﻮ ﺍﺯ ﻣﮑﻪ ﺑَﺮَﻧﺪ / ﻣﺪﺗﯽﺩﺭ ﻋﻘﺐ ِ ﺳﺮ ﻧﮕﺮﻧﺪﺗﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﺮﻡ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺍﺳﺖ /ﭼﺸﻢ ﺣُﺠﺎﺝ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ِ ﺳﺮ ﺍﺳﺖﻣﻦ ﻫﻢ ﺍﺯ ﮐﻮﯼ ﺗﻮ ﮔﺮ ﺑﺴﺘﻢ ﺑﺎﺭ / ﺑﺎﺯ ﺑﺎﮐﻮﯼ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻡ ﺳﺮ ﻭ ﮐﺎﺭﭼﺸﻢ ﺩﻝ ﺳﻮﯼ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻡ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ /ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﮐﻮﯼ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻡ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯﺗﻮ ﺻَﻨﻢ ﻗﺒﻠﻪ ﯼ ِ ﺁﻣﺎﻝِ ﻣﻨﯽ / ﭼﻮﻥ ﮐﻨﻢﺻﺮﻑ ِ ﻧﻈﺮ ؟ ﻣﺎﻝ ِ ﻣﻨﯽﺭﻭﯼ ﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﯼ ِ ﺗﻮ ﻗﺒﻠﻪ ﯼ ِ ﻣﺎﺳﺖ /ﻣَﺮﺩُﻡ ِ ﺩﯾﺪﻩ ﯼ ِ ﻣﺎ ﻗﺒﻠﻪ ﻧﻤﺎﺳﺖ
ﺍﻫﻞ ﻛﺎﺷﺎﻧﻢﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻡ ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖﺗﻜﻪ ﻧﺎﻧﯽ ﺩﺍﺭﻡ ، ﺧﺮﺩﻩ ﻫﻮﺷﯽ ، ﺳﺮﺳﻮﺯﻥ ﺫﻭﻗﯽ .ﻣﺎﺩﺭﯼ ﺩﺍﺭﻡ ، ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺑﺮﮒ ﺩﺭﺧﺖ .ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﯽ ، ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺭﻭﺍﻥ .*****ﻭ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﺰﺩﯾﻜﯽ ﺍﺳﺖ :ﻻﯼ ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﺑﻮﻫﺎ ، ﭘﺎﯼ ﺁﻥ ﻛﺎﺝ ﺑﻠﻨﺪ.ﺭﻭﯼ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺁﺏ ، ﺭﻭﯼ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﮔﯿﺎﻩ .*****ﻣﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻢ .ﻗﺒﻠﻪ ﺍﻡ ﯾﻚ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ .ﺟﺎﻧﻤﺎﺯﻡ ﭼﺸﻤﻪ ، ﻣﻬﺮﻡ ﻧﻮﺭ .ﺩﺷﺖ ﺳﺠﺎﺩﻩ ﻣﻦ .ﻣﻦ ﻭﺿﻮ ﺑﺎ ﺗﭙﺶ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻡﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯﻡ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﺎﻩ ، ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩﻃﯿﻒ .ﺳﻨﮓ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﻧﻤﺎﺯﻡ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ :ﻫﻤﻪ ﺫﺭﺍﺕ ﻧﻤﺎﺯﻡ ﻣﺘﺒﻠﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﻣﻦ ﻧﻤﺎﺯﻡ ﺭﺍ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻢﻛﻪ ﺍﺫﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺩ ، ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺳﺮﮔﻠﺪﺳﺘﻪ ﺳﺮﻭﻣﻦ ﻧﻤﺎﺯﻡ ﺭﺍ ، ﭘﯽ )) ﺗﻜﺒﯿﺮﺓ ﺍﻻﺣﺮﺍﻡ ((ﻋﻠﻒ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻢﭘﯽ )) ﻗﺪ ﻗﺎﻣﺖ (( ﻣﻮﺝ .****
===================ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ ﻫﻨﻮﺯ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﻧﺸﺪﯼﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺩﻗﺎﯾﻖ ﻧﺸﺪﯼﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺭﺍﻧﯽﯾﻌﻨﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺸﺪﯼﺯﺭﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺣﻘﺎﯾﻖﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﺭﺩ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﻠﺦﻋﺎﺷﻖ ﻧﺸﺪﯼ ﻭﮔﺮ ﻧﻪ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪﯼﭘﺎﯾﯿﺰ ﺑﻬﺎﺭﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖﺑﻪ ﻗﻠﻢﺍﺳﻤﺎ
ﺑﺎ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺑﻮﯾﺖ ﺍﯼﮔﻞ،ﮔﻞ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺑﻮﻧﺪﺍﺭﺩﺑﺎ ﻟﻌﻠﺖ ﺁﺏ ﺣﯿﻮﺍﻥ ﺁﺑﯽ ﺑﻪ ﺟﻮ ﻧﺪﺍﺭﺩﺍﺯﻋﺸﻖﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﻮ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﮔﻔﺘﮕﻮﺋﯽ ﺍﺳﺖﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢﺍﯾﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻧﺪﺍﺭﺩﺩﺍﺭﺩ ﻣﺘﺎﻉ ﻋﻔﺖ ﺍﺯ ﭼﺎﺭ ﺳﻮ ﺧﺮﯾﺪﺍﺭﺑﺎﺯﺍﺭ ﺧﻮﺩﻓﺮﻭﺷﯽ ﺍﯾﻦ ﭼﺎﺭ ﺳﻮ ﻧﺪﺍﺭﺩﺟﺰ ﻭﺻﻒ ﭘﯿﺶ ﺭﻭﯾﺖ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﻧﮕﻮﯾﻢﺭﻭ ﮐﻦ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮔﻞ ﭘﺸﺖ ﻭﺭﻭ ﻧﺪﺍﺭﺩﮔﺮ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻭﺻﻠﺶ ﭘﯿﺮﻡ ﮐﻨﺪ ﻣﮑﻦ ﻋﯿﺐﻋﯿﺐ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﮐﺎﯾﻦ ﺁﺭﺯﻭ ﻧﺪﺍﺭﺩﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﻭﯼ ﻣﻦ ﭼﻮﻥ ﺭﺧﺴﺎﺭﻩﺑﺮﻓﺮﻭﺯﺩﺭﺥ ﺑﺮﻓﺮﻭﺧﺘﻦ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﻭ ﻧﺪﺍﺭﺩﺳﻮﺯﻥ ﺯ ﺗﯿﺮ ﻣﮋﮔﺎﻥ ﻭﺯ ﺗﺎﺭ ﺯﻟﻒ ﻧﺦ ﮐﻦﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺭﺧﻨﻪﯼ ﺩﻝ ﺗﺎﺏ ﺭﻓﻮ ﻧﺪﺍﺭﺩﺍﻭ ﺻﺒﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﺨﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦﻧﺪﺍﺭﻡﻣﻦ ﻭﺻﻞ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺍﺯ ﻭﯼ ﻗﺼﺪﯼ ﮐﻪ ﺍﻭﻧﺪﺍﺭﺩﺑﺎ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ ﺑﯿﺪﻝ ﺳﺎﻗﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﮔﺮﺍﻧﯽﺍﺳﺖﭼﺸﻤﺶ ﻣﮕﺮ ﺣﺮﯾﻔﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﺭ ﺳﺒﻮﻧﺪﺍﺭﺩ
